W ostatnich latach, trenerzy i pedagodzy zauważyli wzrastające zainteresowanie uczeniem zespołowym, przy wykorzystaniu pracy grupowej. Wspomniany entuzjazm do tej metody przekazywania wiedzy, wynika z takich czynników jak: zwiększająca się liczba absolwentów ze słabo rozwiniętymi umiejętnościami interpersonalnymi, wzrastająca ilość zadań grupowych, oraz współczesna tendencja do rozwiązywania problemów w organizacji, z wykorzystaniem zespołu ludzi.
Pomimo powszechnego wzrostu zainteresowania nauczaniem metodą grupową, na naszym rynku możemy zaobserwować wiele organizacji niepraktykująych tego sposobu nauczania. Pedagodzy poszukujący odpowiedzi na dany stan rzeczy, wymieniają dwa główne powody niechęci wobec wspomnianej metody. Po pierwsze, wielu trenerów nadal wierzy w to, że nauczanie indywidualne polegające na tradycyjnym przyswajaniu informacji, to jedyna droga do przekazania pełnej wiedzy. W związku z tym, praca w grupie, to zwykła strata czasu, bardziej źródło rozrywki, aniżeli wiedzy. Po drugie, wielu aktywnych zawodowo trenerów szkolonych metodami tradycyjnymi, przekazuje wiedzę dokładnie w ten sam sposób, nie rozważając innych, alternatywnych metod nauczania.
O tym jak ważna jest w organizacji praca zespołowa, bez względu na to jakiej dotyczy ona dziedziny zdaje sobie sprawę wielu naukowców. Powstały nawet publikacje na ten temat, m.in.:
1.David Clutterbuck, Coaching zespołowy.
2. Patrick Lencioni, Pięć dysfunkcji pracy zespołowej.
Uczenie się zespołowe
Zatem, jak można wytłumaczyć ciągle rosnące zainteresowanie uczeniem zespołowym, przy wykorzystaniu pracy grupowej? Powołując się na Hofstattera (1957), trend owy można tłumaczyć następująco:
1. Zespół wie więcej. Wiedza poszczególnych członków zespołu sumuje się, szczególnie jeśli chodzi o konkretne zdolności, umiejętności lub praktyczne doświadczenia. Dzięki temu grupa zdolna jest wypełnić luki, które uszły uwadze jednostki - nawet przy najbardziej sumiennej, subiektywnej refleksji. Skoro grupa ludzi wie więcej, to i dla pojedynczej osoby powstaje szansa uczenia się od grupy.
2. Grupa łagodzi napięcia emocjonalne. Różnic poglądów nie da się praktycznie uniknąć w dyskusjach oddziałujących na sferę emocjonalną. Grupa łagodzi to napięcie poprzez potwierdzenie bądź sprzeciw. Tam, gdzie niemożliwa jest jednoznaczna ocena "słuszne - niesłuszne" albo "trafne- nietrafne", zespół musi się kierować zasadą kompromisu. Przy obciążeniu emocjonalnym poszczególnych swoich członków grupa może przyczyniać się do odprężenia, a tym samym polepszenia wydajności jednostki.
3. Zespół motywuje. Oddziaływanie dyskusji zespołowej wykracza poza pojedyncze opinie, albowiem wypowiedziane zdania układają się w ciągi myślowe, które stanowią nowe impulsy. Jednakże nie tylko w sferze myślenia grupa oddziałuje pobudzająco na swoich członków i otoczenie. Także dzięki procesom dynamiki grupowej trwały sposób może wzrastać jej dążenie do wywierania wpływu na innych, a tym samym rośnie wydajność.
W pracy i nauczaniu zespołowym ważne są:
1. Umiejętności wnikliwego rozważania złożonych problemów i harmonijnego połączenia inteligencji własnej z innymi członkami grupy, w celu rozwiązania zaistniałej sytuacji.
2. Zdolności szybkiego podejmowania innowacyjnych działań
3. Umiejętności dzielenia się rozwiązaniami z innymi w zespole
Wybierając metodę nauczania w organizacji, należy pamiętać, że na równi ze zdobyciem odpowiedniego zasobu wiedzy, ważne jest rozwijanie umiejętności, które pozwolą jednostkom skutecznie funkcjonować w grupie. Pomocna mogą okazać się poglądy Belbina na role w zespole. Ponadto, zdolność prowadzenia dialogu, zdaje się być kluczowa w pracy grupowej, wymaganej w organizacjach. Warto o tym pamiętać w czasach, kiedy paradoksalnie wraz z coraz częstszym wykorzystywaniem pracy zespołowej, ludzie zdają się być co raz bardziej odizolowani.
Komentuj przez Facebooka