Coach idealny
Dobry coach potrafi wykształcić w pracowniku nową umiejętność lub wzmocnić, albo zmienić wybrane zachowanie. A następnie zmotywować do jeszcze wydajniejszej pracy. Ale kim jest dobry coach? Jakimi zasadami się kieruje? Jakich typowych błędów powinien unikać?
Takie właśnie pytania postawiły sobie brytyjskie organizacje zrzeszające coachów: International Coaching Federation, the Association for Coaching oraz Coaching Council. I – po wielu badaniach – zdefiniowały najważniejsze zasady pracy coacha, cechy idealnego trenera i błędy, jakie najczęściej coachowie popełniają.
4 zasady coacha
Każdy coach ma swoje, indywidualne metody pracy (czasem bardzo unikalne - jak np coaching z wykorzystaniem sportów ekstremalnych - patrz tutaj). Jednak prawie zawsze opierają się one na 4 uniwersalnych zasadach.
- Osoba ucząca się chce się rozwijać i akceptuje program przygotowanego coachingu. Trenerzy mawiają: można doprowadzić konia do wody (zaaranżować sesję coachingową), ale nie da się go zmusić by się napił (by się efektywnie uczył). Dlatego program coachingu powstaje na drodze współpracy trenera i osoby uczącej się: w wyniku rozmowy, analizy potrzeb. Osoba, która będzie się kształciła, musi widzieć z tego korzyści (pozytywne nastawienie). Musi też przyjmować do wiadomości, że jeszcze nie jest idealnym, wszystkowiedzącym pracownikiem (krytyczne spojrzenie na siebie). Oczywiście, jeśli coachem jest ktoś z zewnątrz, w definiowaniu potrzeb rozwojowych pracownika uczestniczy też bezpośredni szef ucznia. Musi w końcu wiedzieć, co będzie się działo z jego podwładnym.
- Coaching musi odbywać się regularnie. Czas trwania sesji to najczęściej około 3 do 6 miesięcy, spotkania powinny odbywać się co najmniej raz tydzień, a nawet częściej. To, jak często odbywają się spotkania coachingowe, zależy od tematyki sesji i skali poruszanych problemów.
- Praca coacha polega na uczeniu podległych mu osób na realnych, rzeczywistych przykładach. Oznacza to, że coach uczestniczy w codziennej pracy osoby uczącej się, towarzyszy jej w codziennych obowiązkach zawodowych i na bieżąco analizuje jej zachowanie. Nie przynosi wiedzy teoretycznej, ale rozwiązuje rzeczywiste problemy.
- Podstawą efektywnego coachingu jest stała zmiana zachowań osoby uczącej się. Aby temu sprzyjać, warto podejmować działania coachingowe, tak aby nowe zachowanie kojarzyło się z czymś pozytywnym. Nowe zachowanie trzeba także ćwiczyć, tak jak ćwiczy się ciało podczas treningu sportowego. Trzeba to robić regularnie i z dużą dyscypliną. Osoba uczącą się od coacha powinna postarać się pokonać swoje słabości i wewnętrzny opór przed zmianami.
Oczywiście różne federacje coachingowe(np ICC, ICF czy CFA) mają swoje odmiany powyższegi mini-dekalogu, niemniej mimo róznic w sformulowaniu zapisów - istota tych zasad pozostaje niezmienna. I to niezależnie, czy mówimy o coachingu diety, kariery, sportowym czy terapeutycznym.
Komentuj przez Facebooka