Etapy rozwoju człowieka według Eriksona są bardzo popularne wśród psychoanalityków i pedagogów, stanowią rownież źródło samopoznania dla osób pragnących przyjrzeć się własnej ścieżce rozwoju. Erik Erikson był niemieckim psychoanalitykiem, który opracował 3 aspekty tożsamości: ego (własny), osobisty (osobowe cechy szczególne, odróżniające jedną osobę od drugiej), społeczny/ kulturowy (wszystkie role społeczne jakie dana osoba może odgrywać).
Psychospołeczna teoria Eriksona rozważa wpływ, jaki na rozwój osobowości człowieka, mają czynniki zewnętrzne. Zgodnie z teorią Eriksona, każdy człowiek przechodzi przez osiem, łączących się ze sobą etapów:
1. Raczkujący (Nadzieja) – Podstawowe Zaufanie vs. Brak zaufania
2. Dziecka (Wola) – Niezależność vs. Wstyd
3. Przedszkolny (Cel) – Inicjatywa vs. Wina
4. Szkolny (Kompetencje) – Przemysł vs. Niższość
5. Dojrzewania (Wierność) – Tożsamość vs. Rozproszenie Tożsamości
6. Wczesna Dorosłość (Miłość) – Intymność vs. Odosobnienie
7. Dorosłości wieku średniego (Opieka) - Produktywność vs. Stagnacja
8. Późnej dorosłości (Mądrość) – Integralność vs. Rozpacz
Warto zapoznać się z bliższą charakterystyką etapów Eriksona, odnoszących się do okresu dorosłości, jako że mogą one stanowić źródło samopoznania dla wielu ludzi, analizujących ścieżki własnego rozwoju osobisto-zawodowego.
Etapy rozwoju człowieka dorosłego:
1. Etap Eriksona: Młodzi dorośli: 18 do 35 roku życia
Intymność i Solidarność vs. Izolacja – Miłość
Na tym etapie ludzie poszukują towarzystwa osób bliskich, miłości. Dla wielu ludzi jest to okres „ustatkowania się”, założenia rodziny. Młodzi dorośli poszukują głębszej intymności oraz związków dających satysfakcję. Tym samym, w efekcie nieudanych prób w nawiązywania znajomości, pojawić się może potrzeba izolacji.
Satysfakcjonującymi związkami na tym etapie życia, jest małżeństwo oraz bliskość przyjaciół. Etapy rozwoju Erikosna na tym oczywiście się niekończą i następny etap obejmuje dorosłych wieku średniego.
2. Etap Eriksona: Dorośli wieku średniego: 35 do 55 lub 65 roku życia
Produktywność vs. Autoabsorbcja lub Stagnacja – Opieka
Wg. Erikosna w trakcie tego etapu, ludzie za priorytety uznają: karierę, pracę i rodzinę. Dorosłość średniego wieku jest także okresem, kiedy ludzie biorą na siebie większą odpowiedzialność. Dla tego stadium ważne jest, aby wcielić w życie idee Erikson’owskiej produktywności – podjąć się wyprodukowania czegoś, co wyraźnie odznaczy się w społeczeństwie. Na tym etapie życia, brak aktywności oraz poczucie bezsensu, są najczęstszymi obawami. Na tym etapie Eriksona zachodzą największe zmiany takie jak: wyprowadzka dzieci z domu rodzinnego czy obranie zupełnie nowej ścieżki kariery.
Do najistotniejszych relacji mających miejsce w trakcie tego etapu, zaliczono te związane z rodziną, pracą, kościołem oraz lokalnymi społecznościami.
3. Etap Eriksona: Późna dorosłość: od 55/65 roku życia
Jedność vs. Rozpacz – Mądrość
Ludzie w trakcie opisywanego stadium, zazwyczaj koncentrują się na refleksjach. Tym samym można ich zasadniczo podzielić na dwie grupy: osób zadowolonych, życiowo spełnionych jak i jednostek zrozpaczonych, zanadto rozpamiętujących swoje porażki. Osoby po 55-tym roku życia często poszukują sensu swojej egzystencji, zadając sobie pytania „Jaki był mój cel? Czy było warto?”.
Niezależnie od etapu rozwoju człowieka, zawsze istnieje ta bardziej pozytywna oraz negatywna droga, jaką człowiek może podążyć. W chwilach zwątpienia warto pamiętać o swoich priorytetach i uwierzyć w odwieczną prawdę mówiącą, że na wszystko w życiu przychodzi odpowiedni czas. Etapy rozwoju człowieka wg Eriksona to doskonała lektura dla tych osób, które wraz z wiekiem chciałyby polepszyć standard swojego życia i przyjrzeć się dotychczasowym dokonaniom na guncie życia społecznego i zawodowego.
Komentuj przez Facebooka